Κατά την Ημέρα Εθνικού Πένθους πραγματοποιήθηκε τελετή μνήμης με κατάθεση στεφάνων στο Γερμανικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο Διονύσου – Ραπεντώσας, με σκοπό τη μνημόνευση των θυμάτων του πολέμου, της τρομοκρατίας και των καθεστώτων βίας.

Ισχύει ο προφορικός λόγος!

Μνημονεύουμε σήμερα εδώ μαζί όλους τους ανθρώπους, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους σε πολέμους και σε συνθήκες βίας. Και το πράττουμε σε ένα μέρος, όπου πριν ακριβώς πενήντα χρόνια, 30 χρόνια δηλαδή μετά το τέλος του πολέμου, περίπου 10.000 πεσόντες μπόρεσαν να βρουν την τελευταία κατοικία τους. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι εξαιρετικά ευγνώμων στην ελληνική κυβέρνηση για τη συμφιλιωτική αυτή κίνηση, η οποία επέτρεψε τη δημιουργία ενός κοιμητηρίου σε αυτό εδώ το σημείο και στο Μάλεμε στην Κρήτη για την τελευταία κατοικία των Γερμανών στρατιωτών, που μόλις μια γενιά πριν ήταν οι εχθροί. Μέρη σαν και αυτό είναι που επιτρέπουν τη διεξαγωγή τελετών μνήμης. 

Το γεγονός ότι εμείς, εκπρόσωποι εθνών, που βρέθηκαν στο παρελθόν αντιμέτωπα σε πολλούς πολέμους και των οποίων οι στρατιώτες ,δηλαδή και οι πατεράδες και οι παππούδες μας, σκότωσαν εκατομμύρια στρατιώτες και πολίτες άλλων εθνών, το γεγονός ότι τιμούμε εδώ και τιμήσαμε πριν από λίγες μέρες στο Φάληρο μαζί τους νεκρούς μας είναι ένα πολιτισμικό επίτευγμα ειρήνης που δεν πρέπει να υποτιμούμε.

Κοιτάζοντας πίσω, το να μνημονεύουμε μαζί τους νεκρούς μας, μας επιτρέπει επίσης να αναγνωρίζουμε τον πόνο του άλλου, ακόμα κι αν ήταν κάποτε εχθρός μας. Κοιτάζοντας πίσω συμβάλλουμε στην κατανόηση του παρόντος μας. Στην Ευρώπη, ενδεχομένως τη χειρότερη εμπόλεμη ζώνη του 20ού αιώνα, διδαχτήκαμε κοιτάζοντας πίσω, προς το παρελθόν.

Η υπενθύμιση, η προειδοποίηση και η αλληλοϋποστήριξη είναι τα συστατικά της μνήμης. Ας αναπαυθούν οι νεκροί εν ειρήνη!