Willkommen auf den Seiten des Auswärtigen Amts
Απονομή του Σταυρού επί Ταινία του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στον Αργύρη Σφουντούρη
Απονομή του Σταυρού επί Ταινία του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στον κ. Αργύρη Σφουντούρη, © Γερμανική Πρεσβεία στην Αθήνα
Στο πλαίσιο μιας εκδήλωσης με Έλληνες και Γερμανούς προσκεκλημένους, ο Πρέσβης κ. Έρνστ Ράιχελ απένειμε στις 28 Απριλίου στον κ. Αργύρη Σφουντούρη τον Σταυρό της Αξίας επί Ταινία του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.
Η διάκριση αυτή απονεμήθηκε στον κ. Αργύρη Σφουντούρη από τον Ομοσπονδιακό Πρόεδρο Δόκτορα Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ σε αναγνώριση της ιδιαίτερης προσφοράς του στις ελληνογερμανικές σχέσεις.
Στον Πανηγυρικό ο Πρέσβης κ. Ράιχελ ανέφερε, ότι η Γερμανία τιμά την προσφορά του κυρίου Σφουντούρη, ο οποίος «εργάστηκε με επιμονή να κάνει γνωστά και συνειδητά στη Γερμανία τη Σφαγή του Διστόμου και τα τρομερά εγκλήματα που διέπραξε η ναζιστική Γερμανία στην Ελλάδα. Και αυτό πάντα με στόχο να συμβάλλει μέσω της ειλικρινούς και διαφανούς επεξεργασίας των γεγονότων στη διαμόρφωση ενός κοινού ελληνογερμανικού τρόπου ανάγνωσης της ιστορικής μνήμης».
Ο κύριος Αργύρης Σφουντούρης γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1940 στο Δίστομο. Ζει μεταξύ Ζυρίχης και Αθήνας και κατέχει τόσο την ελληνική όσο και την ελβετική υπηκοότητα.
Είναι ένας από τους επιζώντες της Σφαγής του Διστόμου της 10ης Ιουνίου 1944 όταν μέλη μιας μεραρχίας των Ες-Ες που είχε προσχωρήσει στην Βέρμαχτ σκότωσε 218 ανθρώπους, ανάμεσά τους και τους γονείς του Αργύρη Σφουντούρη.
Ο Αργύρης Σφουντούρης μεγάλωσε σε ένα παιδικό χωριό Πεσταλότσι στην Ελβετία και σπούδασε πυρηνική φυσική, αστροφυσική, φιλοσοφία, παιδαγωγικά και οικονομία στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Εργάστηκε ως δάσκαλος, συμμετείχε σε προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας, ενώ μετέφρασε Έλληνες λογοτέχνες, όπως τον Καζαντζάκη, τον Σεφέρη και τον Ρίτσο στα Γερμανικά.
Στη ζωή του αναφέρονται μεταξύ άλλων το ντοκιμαντέρ «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη» (2006), και η βιογραφία «Θα μείνω για πάντα εκείνο το τετράχρονο αγόρι» (2016).